Psychosomatyka część 2
4 sie, 2022,
Brak komentarzy
Choroby psychosomatyczne to takie, które mają swoje podłoże w psychice, jednak dają objawy cielesne.
Najczęstsze i najbardziej typowe choroby powstające z psychosomatycznych zaburzeń to tzw. chicagowska siódemka której twórcą był F. G. Alexandra w 1950 roku. Badał on wpływ na przeżywane przez pacjenta emocje a rozwijające się u niego choroby.
Do siódemki chicagowskiej zaliczane są:
choroba wrzodowa żołądka,
nadciśnienie tętnicze,
astma oskrzelowa,
reumatoidalne zapalenie stawów,
zapalne choroby jelita grubego,
nadczynność tarczycy,
atopowe zapalenie skóry
Aktualnie eksperci rozszerzają ją jeszcze o:
otyłość,
zaburzenia snu,
zaburzenia apetytu,
migreny,
chorobę niedokrwienną serca,
zaburzenia tikowe,
uzależnienia od różnych substancji,
choroby autoimmunologiczne (np. toczeń rumieniowaty układowy)
W przypadku schorzeń zaliczanych do chicagowskiej siódemki udaje się czasami zauważyć dość bezpośredni związek pomiędzy aspektami psychologicznymi a ich przebiegiem.
Takim przykładem jest atopowe zapalenia skóry. Zmiany skórne (w postaci m.in. wyprysku i znacznego przesuszenia skóry), którym zwykle towarzyszy silny świąd, często się pojawiają u pacjenta po przeżyciu przez niego jakichś stresujących zdarzeń.
Podobnie bywa w przypadku nadciśnienia tętniczego. Często znaczny wzrost wartości ciśnienia krwi następuje wraz doświadczaniem silnych emocji.
Psychosomatyka część 1
5 cze, 2022,
Brak komentarzy
Co to jest psychosomatyka
To wiedza pokazująca związek pomiędzy czynnikami psychicznymi jakimi jest stres, środowisko i osobowość, a powstawaniem chorób somatycznych i wpływających na ich przebieg.
Wiele chorób ma podłoże psychiczne i z powodu emocjonalnego cierpienia lub frustracji ciało zaczyna chorować.
Na początku listy czynników psychosomatycznych znajduje się stres. Stresujące wydarzenie natury psychicznej, fizycznej lub fizjologicznej powoduje zmianę naszego samopoczucia. To mogą być różnego rodzaju sytuacje np. diagnoza poważnej choroby wykrytej u nas lub u kogoś nam bliskiego, zmiana pracy, problemy w związku, itp.
Gdy odbieramy jakieś zdarzenie jako zagrażające naszemu szeroko pojętemu poczuciu bezpieczeństwa wywołuje to zaburzenie równowagi organizmu. Objawia się podniesieniem poziomu cukru we krwi, przyspieszeniem akcji serca, napięciem mięśni itd.
Dochodzi wtedy do zmian w rejonach ośrodkowego układu nerwowego, dokładnie w jądrze migdałowatym i korze mózgowej, które są zaangażowane podczas przeżywania emocji. W obu częściach mózgu następują zmiany.
Stres to niestety nie tylko chwilowa zmiana związana z trudnym wydarzeniem, które nas spotkało. Do stresu przyczyniają się także zablokowane, niewyrażone emocje: złość, gniew, nienawiść, żal, poczucie winy.
Profesor Herbert Benson z medycznego uniwersytetu Harvard Medical School jako pierwszy na świecie, na tak dużą skalę zajął się badaniami związku stresu i chorób. Twierdzi, że nawet do 90% wizyt u lekarzy może być spowodowane działaniem stresu, czyli większość istniejących chorób przewlekłych ma podłoże psychiczne.
Kardiolog Benson twierdzi, że długotrwały stres może się przyczyniać do 70 – 90% chorób, w tym: zespołu chronicznego zmęczenia, zespołu stresu pourazowego, raka, niepłodności, chorób wieńcowych, wrzodowych i wielu innych.
cdn...